وعده ما هر هفته سه شنبه ها كتابخانه شهيدان نجاريان مجمع شاعران آييني شهرستان بابل. من گدا هستم و آواره ی دیدار شما . سبک واحد روضه ای محرم 91 از برادر امیر امیری.

با لهجه ی خدا و صدای خودت. برای سرالله بی سر در آستانه محرمش. فردا عتبات نایب الزیاره هستم. در خدمتم با یک غزل کوتاه و سخت. لباسی باید از جنس تجلی بر تنت باشد. که عریانی گواه اشتیاق رفتنت باشد. نجیبی مثل اسرار خدا جای شگفتی نیست. اگر جسمت فدای حرمت پیراهنت باشد. اگر کوهی به این سرهای بی تن هم نظر داری. تو زانو میزنی تا کل صحرا دامنت باشد. ازین آتش که در سر داری ای وارسته از هستی. سری باقی نمی ماند که محتاج تنت باشد. تو حق بر گردن توحید داری باز سر دادی. مبادا حقی از حتی سرت بر گردنت باشد.

همین که آب می بیند و یاقصاب می بیند. و یاگهواره ای را بین پیچ و تاب می بیند. به پیش چشم هایش چندتا تصویر می آید. ز یک سو حرمله باتیر می آید. جوان وقتی که می بیند به هر گوشه. می افتد یاد بابا و جگر گوشه. به یاد قد وبالای علی اکبر. و جسم اربا اربای علی اکبر. به یاد قاسمی که قامتش گردیده هم پای علی اکبر. و هی تصویر در تصویر می بیند. تمام نخل ها را تیر می بیند. که گویا راه افتاده و رفته از تن زخمی سقا سر در آورده. به جان عمه ی سادات.